Strony umowy faktoringowej – kim są faktor i faktorant?

Faktoring to popularna forma finansowania przedsiębiorstw, pozwalająca na poprawę płynności finansowej poprzez wcześniejsze uzyskanie środków pieniężnych z tytułu wystawionych faktur. Kluczowym elementem faktoringu jest umowa zawierana pomiędzy dwoma podstawowymi podmiotami – faktorem i faktorantem. Niniejszy artykuł przybliża role oraz obowiązki obu stron umowy faktoringowej.

Kim jest faktor?

Faktor to instytucja finansowa lub firma specjalizująca się w świadczeniu usług faktoringowych. Podstawowym zadaniem faktora jest wykup wierzytelności, czyli niezapłaconych jeszcze faktur wystawionych przez faktoranta jego kontrahentom. Dzięki temu przedsiębiorca (faktorant) natychmiast uzyskuje dostęp do środków pieniężnych bez konieczności oczekiwania na uregulowanie należności przez kontrahenta.

Faktor zajmuje się także administracyjną obsługą należności oraz, w zależności od rodzaju umowy, może przejąć na siebie ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Firma faktoringowa analizuje wiarygodność finansową kontrahentów faktoranta i może także wspierać przedsiębiorców w zakresie zarządzania wierzytelnościami.

Kim jest faktorant?

Faktorantem jest przedsiębiorstwo korzystające z usługi faktoringu, czyli sprzedające swoje wierzytelności faktorowi. Faktorantami najczęściej są przedsiębiorstwa działające w sektorze handlu, usług oraz produkcji, szczególnie te, które wystawiają faktury z odroczonym terminem płatności.

Głównym celem faktoranta jest poprawa bieżącej płynności finansowej. Korzystając z faktoringu, firma nie musi czekać na zapłatę faktur przez kontrahentów, co pozwala jej na terminowe regulowanie własnych zobowiązań oraz realizację dalszych inwestycji.

Podstawowe obowiązki faktora i faktoranta

Obowiązki faktora

Do podstawowych obowiązków faktora należy:

  • Wypłata zaliczki na poczet wykupionych wierzytelności.
  • Monitorowanie terminowości płatności od kontrahentów faktoranta.
  • Prowadzenie administracyjnej obsługi wierzytelności.
  • Windykacja należności w razie konieczności.
  • Przejęcie ryzyka niewypłacalności kontrahentów, jeśli umowa obejmuje faktoring pełny (bez regresu).

Obowiązki faktoranta

Do obowiązków faktoranta należy przede wszystkim:

  • Wystawienie faktur zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz warunkami umowy faktoringowej.
  • Przekazywanie faktorowi dokumentacji dotyczącej wierzytelności.
  • Informowanie kontrahentów o zawarciu umowy faktoringowej, gdy jest to wymagane.
  • Rzetelne przekazywanie faktorowi informacji o sytuacji finansowej kontrahentów.
  • Terminowe rozliczanie wszelkich zobowiązań wynikających z umowy faktoringowej.

Rodzaje faktoringu

Wyróżniamy kilka rodzajów faktoringu, które różnią się zakresem obowiązków i ryzykiem przejmowanym przez faktora:

  • Faktoring pełny (bez regresu) – faktor przejmuje na siebie pełne ryzyko niewypłacalności kontrahenta.
  • Faktoring niepełny (z regresem) – ryzyko niewypłacalności pozostaje po stronie faktoranta.
  • Faktoring mieszany – łączy cechy faktoringu pełnego i niepełnego.

Podsumowanie

Umowa faktoringowa jest umową dwustronną, której podstawowymi uczestnikami są faktor oraz faktorant. Faktor zapewnia przedsiębiorcy szybki dostęp do gotówki poprzez wykup wierzytelności, a faktorant dzięki temu zyskuje poprawę płynności finansowej oraz możliwość dalszego rozwoju biznesu.

Więcej szczegółowych informacji dotyczących stron umowy faktoringowej oraz korzyści wynikających z faktoringu można znaleźć na stronie: https://pragmago.pl/porada/faktor-i-fakorant-strony-umowy-faktoringu/.

Artykuł sponsorowany

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *